Podjęcie przez rodziców decyzji o spotkaniu się z psychologiem dziecięcym jest trudne, ponieważ – całkowicie niepotrzebnie – jest im wstyd. W ich głowach pojawiają się myśli w stylu „jestem złym rodzicem”. Boją się, że zostaną poddani ocenie lub krytyce. Odczuwają stres przed tym, co nieznane i jest to całkowicie normalne. Jednak warto pamiętać, że psycholog nie będzie oceniać ani nas, ani naszych dotychczasowych metod wychowawczych. Jest on osobą, która obiektywnie spojrzy na zachowanie naszego dziecka, relacje w rodzinie i wspólnie z nami poszuka źródła problemów. Kiedy warto rozważyć wizytę u specjalisty, jak wygląda pierwsza wizyta u psychologa dziecięcego oraz jak powinien przygotować się do niej rodzic? Na te pytania odpowiemy w poniższym wpisie.
Pierwsza wizyta u psychologa dziecięcego – perspektywa rodzica
Podczas pierwszej wizyty psycholog będzie starał się zebrać informacje, które umożliwią mu ustalenie planu pomocy. Przeważnie na pierwsze spotkanie proszeni są sami rodzice, aby przedstawić swoje przemyślenia, wątpliwości oraz odczucia związane z rozwojem i zachowaniem dziecka. Warto, aby na pierwszą wizytę zjawili się oboje, ponieważ każdy z nich indywidualnie obserwuje rozwój swojego potomka z nieco innej perspektywy, a także zwraca uwagę na inne aspekty jego zachowania. Specjalista będzie zadawał pytania dotyczące sytuacji rodzinnej, zainteresowań pociechy, kontaktów z rówieśnikami itp. Ustali on z nami wspólny cel leczenia dziecka oraz podpowie, w jaki sposób przygotować je do wizyty. Pomocne mogą okazać się wcześniej sporządzone notatki, w których zapiszemy swoje najważniejsze spostrzeżenia. Każdy szczegół może mieć wpływ na efektywność spotkań. Po odbyciu wszystkich niezbędnych do postawienia diagnozy rozmów odbywa się spotkanie podsumowujące, podczas którego specjalista przekazuje informacje na temat obserwacji, wniosków oraz propozycji działań terapeutycznych.
Pierwsza wizyta u psychologa dziecięcego – perspektywa dziecka
Pierwsze spotkanie dziecka z psychologiem ma na celu nawiązanie nici porozumienia oraz wstępne zbudowanie relacji kluczowej do postawienia diagnozy. Specjaliście bowiem zależy, aby mieć pozytywną relację ze swoim pacjentem, dlatego dostosowuje on swoje działania do jego wieku – im jest młodszy, tym bardziej wizyta przypomina zwykłą zabawę, podczas której psycholog obserwuje typowe zachowania dziecka. Z kolei im starszy pacjent, tym coraz większą część wizyty poświęca się na rozmowę. Terapeuta zachęca dziecko do opowiedzenia o sobie, o swoich zainteresowaniach, bliskich, zmartwieniach. Istotne jest, że nie zmusza on go do odpowiedzi, więc nie musi ono odpowiadać na zadawane pytania. Psycholog stara się znaleźć sposób na to, aby jego pacjent otworzył się przed nim, stąd czasami może to potrwać kilka spotkań.
Kiedy zdecydować się na wizytę u psychologa dziecięcego?
Rodzicom czasami trudno stwierdzić, czy zachowanie ich dziecka jest związane z problemami, czy kwestią dojrzewania i buntu. W momencie, w którym zaczynamy obserwować u naszego dziecka nietypowe zachowania wzbudzające nasz niepokój, a sami nie wiemy, jak delikatnie podejść do tematu – warto udać się z dzieckiem na konsultację. Warto pamiętać, że nie jest ona w żaden sposób wiążąca. Jeśli podczas rozmowy Ty lub Twoje dziecko uznacie, że nie czujecie się dobrze z danym specjalistą – warto umówić się na konsultację do kogoś innego.
Niżej wymienione zachowania mogą wskazywać, że nasze dziecko potrzebuje wsparcia:
- obniżenie nastroju lub jego szybkie zmiany (łatwe popadanie w złość, lękliwość itp.),
- niedawno przeżyte trudne sytuacje życiowe, takie jak śmierć kogoś bliskiego, rozwód
rodziców, przeprowadzka, zmiana szkoły itp., - rezygnacja z dotychczasowych zainteresowań,
- problemy z wykonywaniem codziennych obowiązków,
- problemy z koncentracją w szkole,
- częste objawy somatyczne, takie jak bóle głowy, brzucha, nerwobóle,
- trudności w kontaktach z rówieśnikami.
Jedno spotkanie zazwyczaj nie jest wystarczające, aby dokładnie zdiagnozować, z czym zmaga się dziecko, dlatego w jego przypadku proces ten obejmuje około 5 wizyt. Według naszych doświadczonych psychologów z Mikołowa dopiero taki cykl spotkań pozwoli lepiej zrozumieć jego potrzeby.
Decyzja o skorzystaniu ze wsparcia specjalisty to dobry krok, gdy nie wiesz, jak pomóc swojemu dziecku. Świadczy to o tym, że jesteś odpowiedzialnym rodzicem i potrafisz poprosić o pomoc, gdy sytuacja przerasta Twoje umiejętności. Paradoksalnie – nie musisz mieć problemów, żeby pójść do psychologa, wystarczy, że reagujesz na niepokojące Cię zachowania. Pamiętaj, że wizyta u psychologa dziecięcego pomaga określić, czy potrzebuje ono leczenia, a jeśli tak – jaka forma wsparcia psychologicznego będzie dla niego najlepsza.