uzależnienie od hazardu

Rodzaje uzależnień i metody leczenia

Wśród rodzajów uzależnień można wyodrębnić dwie podstawowe grupy. Pierwszą z nich są wszystkie uzależnienia chemiczne – należą do nich między innymi alkoholizm, nikotynizm, lekomania oraz narkomania. Objawiają się utratą kontroli nad spożywaniem danej substancji. Druga grupa to uzależnienia behawioralne, inaczej czynnościowe, które charakteryzują się kompulsywnym powtarzaniem danej czynności lub silnym uzależnieniem od emocji. Obydwie grupy łączy przede wszystkim czerpanie przyjemności z korzystania z danej używki przez uzależnionego, a nawet sama myśl na jej temat. W zależności od poziomu zaawansowania nałogu, samodzielna walka z nim może okazać się niewystarczająca. Udanie się na terapię uzależnień to ważny krok w kierunku wyzdrowienia.

Uzależnienia chemiczne

Substancje chemiczne wpływają negatywnie na trzeźwy odbiór rzeczywistości i odczuwanie bodźców zewnętrznych. Używka ma przynieść uzależnionemu ulgę, poprawić humor lub rozładować napięcie. Jest to jednak uczucie bardzo krótkotrwałe, a lęk przed ponownym pogorszeniem samopoczucia sprawia, że osoba uzależniona będzie z biegiem czasu zwiększać dawki środków odurzających. Zamiast długotrwale pracować nad rozwiązaniem problemów np. podczas psychoterapii, sięga po sposoby, które działają znacznie szybciej. Organizm staje się mniej odporny na negatywne emocje oraz stany depresyjne, co potęguje uzależnienie.

uzależnienie od papierosów

Alkoholizm stanowi największy procent wśród wszystkich uzależnień w Polsce. Został oficjalnie uznany za chorobę, którą trzeba leczyć. Niesie za sobą wiele groźnych powikłań zdrowotnych, które w efekcie mogą doprowadzić do śmierci. Oprócz tego bardzo negatywnie wpływa na relacje rodzinne i przyjacielskie. Picie alkoholu staje na czele potrzeb, co doprowadza do zaniedbania codziennych obowiązków. Destrukcyjny charakter choroby alkoholowej odbija się negatywnie nie tylko na osobie chorej, a dzieci wychowywane w domach, w których przynajmniej jedno z rodziców jest alkoholikiem, bardzo często borykają się z poważnymi problemami emocjonalnymi, które utrudniają późniejsze funkcjonowanie w społeczeństwie.

Nikotynizm, tak jak alkoholizm, jest uzależnieniem powracającym. Oznacza to, że raz wytworzona zależność od substancji może dać o sobie znać nawet kilka lat po rzuceniu palenia. Nikotynizm niesie za sobą także znamiona uzależniania behawioralnego. Palacz bardzo często przyzwyczaja się do samego gestu przystawiania papierosa do ust. Wśród młodzieży najczęstszą przyczyną uzależnienia jest chęć akceptacji i dopasowania się do rówieśników, niestety w większości przypadków nałóg ten pozostaje z człowiekiem jeszcze na długie lata, a czasem nawet na całe życie. Palenie zatruwa organizm i bardzo negatywnie wpływa na zdrowie osób trzecich – bierny palacz może zmagać się z poważnymi problemami zdrowotnymi.

Uzależnienia behawioralne

Niemalże od każdej czynności lub emocji można się uzależnić. Nawet tak niepozorne zachowania, jak zdrowe odżywianie czy dbanie o sylwetkę mogą w nadmiarze doprowadzić do uzależnienia. W grupie najpopularniejszych nałogów behawioralnych znajdują się między innymi hazard, pracoholizm, zakupoholizm oraz seksoholizm. Coraz częściej obserwuje się ortoreksję, bigoreksję, nadużywanie telefonu i internetu. Próby zrezygnowania z nadmiernie wciągającej czynności mogą się wiązać z reakcją odstawienia, łudząco podobną do tych w przypadku nałogów chemicznych.

uzależnienie od gier

Ortoreksja jest to połączenie cech zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych z zaburzeniami odżywiania. Jest to uzależnienie napędzane obecnymi trendami na życie fit, podsycanymi w mediach społecznościowych. Charakteryzuje się nadmiernym skupianiem uwagi na zdrowym odżywianiu oraz eliminowaniem wszystkich produktów mogących zawierać szkodliwe dla zdrowia składniki. Z czasem doprowadza to do obsesji związanej ze zdrową dietą, usunięcia z niej większości produktów, a co za tym idzie, zbyt dużej redukcji kalorycznej. Skutki mogą być fatalne dla zdrowia. Ortoreksja, niezdiagnozowana w porę, może doprowadzić do skrajnego niedożywienia i wyniszczenia organizmu.

Leczenie uzależnień chemicznych, jak i behawioralnych nie należy do najłatwiejszych. Największą przeszkodą jest niestety sam uzależniony. Najczęściej nie dostrzega on problemu, nie zdaje sobie sprawy z jego wagi, wypiera go i usprawiedliwia. Jest to spowodowane mechanizmem większości uzależnień. Często bywa tak, że decyzja o udaniu się na konsultację psychologiczną jest spowodowana naciskiem ze strony rodziny i przyjaciół, należy jednak pamiętać, że musi być ona całkowicie dobrowolna. Najważniejsze jest, aby uzależniony sam wykazywał chęci podjęcia leczenia. Walka z uzależnieniem jest niezwykle trudna, wymaga otwartości i dużego wysiłku. Nie ma żadnej drogi na skróty. Każdy rodzaj nałogu jest inny i wiąże się z nieco innymi metodami leczenia. Celem każdej terapii jest jednak powstrzymanie go i nauczenie się życia na nowo, przede wszystkim dla siebie, ale również dla swoich bliskich.